گزارش صعود به قله دماوند از مسير شمالي
9 و نيم شب در عوارضي قزوين به فرشاد و مرتضي ملحق ميشوم. شب ميهمان احسان پرتوي نيا در كرج هستيم. قبلا با او برخورد نداشته ام اما در موردش بسيار خوانده ام. در همان ديدار اول او را خوش قلب، صاحب فكر قوي، بي حاشيه و كوهنوردي ستودني مي يابم.ساعتي از نيمه شب گذشته كه به خواب مي رويم.
4 صبح پنجشنبه 28 شهريور بيدار مي شويم. 4 نفره به سوي تهران و از آنجا به طرف جاده هراز حركت مي كنيم. در پلور الهه صابري كوهنورد شيرازي به ما ملحق مي شود.
ماشين را در ناندل پارك مي كنيم و با نيسان آقاي كوهي و كسب اجازه از پير دماوند آقاي صالحي به سوي سنگ بزرگ حركت مي كنيم.
11:45 حركت آغاز مي شود.
احسان جلو مي رود و ما هم با گام هاي آهسته پشت سرش، سرعتش را زياد مي كند نه اينكه بخواهد تند برود، ريتمش همين است! بالا مي رويم و 14:20 دقيقه در پناهگاه چهار هزاري هستيم. چند دقيقه بعد فرشاد و مرتضي و الهه هم مي رسند. نهار مختصري مي خوريم و پس از گپي گوتاه 15:30 دقيقه حركت دوباره آغاز مي شود راس ساعت 17 پس از عبور از يال موازي با يخچال سيوله و با نگاهي به دوبي سل به پناهگاه پنج هزاري مي رسيم. هوا خوب است فقط باد هميشگي دماوند است كه در فضا خودنمايي مي كند. برنامه بعد: استراحت و شام و خواب
جمعه 29 شهريور - 6 صبح بيدار مي شويم و اندك دقايقي قبل از 7 حركت خود به سوي قله را آغاز مي كنيم.
باد شديد غربي بسيار آزار دهنده است ريتم خوبي داريم. پنج دقيقه از 9 گذشته كه روي قله هستيم. زمان خوبي ست بازهم تاكيد مي كنم نه اينكه بخواهيم بدويم نه! هنر احسان در اين بود كه به ظاهر با طمانينه و ملايم حركت مي كرديم اما ترتيب گام ها و تقسيم تنفس ها در ميان آن به گونه اي بود كه سرعت خوبي داشتيم. روي قله منتظر بچه ها مي مانيم با تاخير نسبتا طولاني مي رسند. عكسي به يادگار مي گيريم و سرازير مي شويم.
در برگشت و در پناهگاه چهار هزاري نهار مي خوريم و ساعت 17 در سنگ بزرگ سوار نيسان مي شويم.
پي نوشت:
-پنجره هاي هر دو پناهگاه وضعيت بدي دارند و شايسته است قبل از رسيدن هواي بد زمستان رسيدگي شوند و گرنه تيم هايي كه در زمستان قصد صعود دارند به مشكل برخواهند خورد. با چند متر پلاستيك يا كيسه ضخيم و دو سه قطعه چوب سبك مي توان پنجره ها را استحكام بخشيد.