رو به باد پیش رویم
🎤Şövkət Ələkbərova
🎼 gedək üzü küləyə
qoy göynəsin üzümüz,
qoy yaşarsın gözümüz,
bükülməsin dizimiz,
gedək üzü küləyə.
صورتمان از سرما می سوزد
چشمهایمان از باد پر اشک می شود
اما زانو نمی زنیم
رو به باد پیش می رویم
🎤Şövkət Ələkbərova
🎼 gedək üzü küləyə
qoy göynəsin üzümüz,
qoy yaşarsın gözümüz,
bükülməsin dizimiz,
gedək üzü küləyə.
صورتمان از سرما می سوزد
چشمهایمان از باد پر اشک می شود
اما زانو نمی زنیم
رو به باد پیش می رویم
فریاد زمین، مرسدس سوسا
مرسدس سوسامشهورترین خوانندهٔ آرژانتین است. ترانههای بومی آمریکای جنوبی را به گوش جهانیان میرساند و «صدای بیصدایان» لقب گرفت.
او با صدای گرم و پر غم خودش رنج و درد مردم محروم را بازتاب میداد. با نظامهای دیکتاتوری، زاویه و فاصله داشت و با مبارزان راه آزادی همراهی میکرد. همه جا جانب ستمدیدگان و بومیان آمریکای لاتین را میگرفت و از همین رو وقتی درگذشت، آرژانتین عزادار شد. دیهگو مارادونا، او را الهه آزادی لقب داد و گفت یکی از بزرگان تمام دوران از نزد ما رفت. بعدها شکیرا خواننده کلمبیایی گفت مثل مرسدس سوسا دیگر نخواهد آمد. او صدای همه کسانی بود که با استفاده از موسیقی علیه ستمگری و رنج آدمیان فریاد میزدند.
اواخر سال ۱۳۵۷ وقتی مرسدس سوسا در آرژانتین ترانه گراسیاس آلا ویدا را اجرا میکرد، در میانهٔ کنسرت ماموران حکومت نظامی آرژانتین حمله کردند و با خشونت جلسه را بهم زده، تعداد زیادی را بازداشت نمودند. از آن به بعد پخش آثار مرسدس سوسا ممنوع و وی از آرژانتین تبعید شد.
در ماههای آخر حکومت دیکتاتوری آرژانتین که در جریان آن دهها هزار نفر در سرکوب نیروهای ترقیخواه به دست دولت کشته شدند، مرسدس سوسا به میهنش بازگشت و در غم و شادی مردم شریک شد.
این خواننده بی همتا در ۱۲ مهر ۱۳۸۸ درگذشت.
-ویکی پدیای فارسی
متن اصلی و ترجمه فارسی آهنگ "فریاد زمین"
زمین من فریاد می زند
مامن بینوایان
شراره خاکسترها
کوره های خود را تعمید کنید
از ساباگاستا تا شمال
همه را تکه تکه کردند
جادگران خواب آلود
با رقص و وِردی قدیمی
قلب بومی تو
با خاک هم آغوش است
تا درد را بتاراند
درد گرسنگی و بدبختی را
سرخس
ببین چطور دست به دعا برداشته
که هیچگاه زانو نزده
مثل مردم سانتیاگو
هنگام یخ زدن رودخانه ها
و بوسه بر سیگار شور
هدیه من به شما یک آینه است
تا در آن مبارزه های اجدادتان را ببینید
نشسته در باد
به تماشای خاکسپاری ستارگان
در زوال روح آدمی
از مرگ مردم ما
کوهستان پر از امید است
ببین به چه زیبایی درد های خود را نقاشی کرده
حتی وقتی کسی آن را براندازد
امیدواران گل های خود را می کارند
Sufrida tierra mía,
reliquia de los pobres
un diablo de cenizas
bautiza tus fogones
De Sabagasta al norte,
sacuden los vinales
sonámbulos hechizos
de viejos reza-bailes
Tu corazón nativo
levanta polvaredas,
para espantar las penas
del hambre y la miseria
Sollozan los crespines,
como rogando al cielo
que nunca se arrodille
mi pueblo santiagueño
Cuando lunece el río
besando salitrales,
mi pago es un espejo
de luchas ancestrales
Changos color de viento,
sepultan las estrellas,
para mirar el alma
de nuestra raza muerta
El monte se esperanza,
pintando sus dolores,
aunque lo tumbe el hombre,
semillarán sus flores
"ماجرا" را بشنوید...از احمد کایا
بچه بودم
قلاب ماهیگیری ام را به دریا انداختم
دسته ماهی ها از کنارش گذشتند
دریا را دیدم...
بادبادکی درست کردم
با روسری ای بر سر و موهایی که از زیرش بیرون زده بود
و دمی به رنگ رنگین کمان
به سوی چهره آسمانی ات پروازش دادم
رخ آسمانی ات را دیدم...
بزرگ شدم
بی کس شدم...گرسنه ماندم
مجبور بودم پول درآورم
پس بین انسان ها رفتم
انسان ها را دیدم...
Küçücüktüm, küçücüktüm
Oltayı attım denize
Bir üşüşüverdi balıklar
Denizi gördüm
Bir uçurtma yaptım
Telli duvaklı
Kuyruğu ebemkuşağı renginde
Bir salıverdim gökyüzüne
Gökyüzünü gördüm
Büyüdüm
İşsiz kaldım, aç kaldım
Para kazanmak gerekiyordu
Girdim insanların içine
İnsanları gördüm
نبی اسطوره ایست که سال های مدیدیست داستان ظلم ستیزی و کشته شدن نابسزایش سینه به سینه نقل گشته و هنوز جاریست
نبی ای که قهرمان بودن اش را مدیون "هجر" است که او را از اسارت رهانید و با همراهی اش نجاتش داد.
با صدای نوید مثمر از اینجا دانلود کنید
برخیز تا در این قفس را بازی بکنیم...نبی
با همین بال شکسته پروازی بکنیم...نبی
در همین شب از فراز کوه های بلند بگذریم
پای زندان را کنده ام بیا فراری بکنیم...نبی
از وطن سیر شده ام دیگر
به این خلق اعتمادی نیست دیگر
ببین..این درخت چقدر شبیه مادرم است
از زلفانت طره ای به یادگار بردارم...نبی
اهل کجا بودنش را ندانستیم
لکه این خون را پاک کردن نتوانستیم
بار دیگر به اینجا باز گشتن نتوانستیم
از آب ارس بار دیگر چشیدن نتوانستیم
در مورد قاچاق نبی در ویکی پدیا بخوانید
martılar ağlardı çöplüklerde
biz seninle gülüşürdük
şehirlere bombalar yağardı her gece
biz durmadan sevişirdik
پرستوها روي تل زباله مي گريستند
من و تو اما مي خنديديم
بمب ها هر شب روي شهر مي باريدند
ما بي لحظه اي درنگ عشقبازي مي كرديم
تصوير از تظاهرات مردم تركيه است
نام آهنگ (Kum Gibi) به معني مثل ريگ و از احمد كايا ست - دانلود كنيد
من چو خسرويي آمدم در اين دنيا...
شاهانه رفتنم نيز آرزوست
....
اما اين وداع غريبي خواهد بود
چون در اصل تو در درون مني
هر چه دور تر هم كه بروم
در "آنجاي دور" نيز تو با مني
...
حرف براي گفتن بسيار است اما
من رفتم
تو بمان با شادي
چه افسوني كه نمي كند
خدايا جادوي اين شكوفه ها را ببين
چون عروس آراسته اند درخت را
شكوفه هاي سپيد بادام
تندباد سرد را مست مي كند
فرشته ها را به زمين مي كشاند
فلك را نيز به انصاف وا مي دارد
معشوق كيست كه چنين گل افشاني كرده ؟
در حسرت چيست كه چنين زبان باز كرده ؟
شايد قلب زمين باشد كه به آسمان رو كرده
شايد نور خورشيد باشد كه شكوفه زده
شايد روح سفيد مادرم باشد كه به زمين برگشته
شايد شعر روشن خاك باشد
آرزو ها هم اين چنين سپيد بودند اي كاش
دنيا باغي پر از گل هاي سپيد بود اي كاش
در زمستان نيز گل مي دادند و به سلامت بودند اي كاش
شكوفه هاي سپيد بادام
شعر زيباي "بادام آغاجينين آغ چيچك لري" (شكوفه هاي سپيد بادام) از حسين رزمي
متن كامل شعر به زبان اصلي و همراه با ترجمه فارسي آن را در ادامه مطلب ببينيد.
an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
لحظه اي مي آيد...
كه رهزن عمرت مي شود
هر مرده اي پشيمان مي ميرد
همه دانسته هايش دروغ بوده
روياهاش ممنوع شده...
قطعه اي از شعر «An Gelir » (لحظه اي خواهد آمد) شاهكار آتيلا ايلهان كه بعد ها احمد كايا
آن را به شكل زيبايي تبديل به آهنگ كرد.
در ادامه مطلب از اين آهنگ زيبا به همراه متن اصلي و ترجمه فارسي اش لذت ببريد
عكس و آهنگ زير تقديم به همه مراغه اي هاي عزيز...
-عكس: حاشيه سوفوچايي در حومه مراغه
-آهنگ: "ماراغا" باصداي نويد مثمر
از فروشگاه اينترنتي لوازم كوهنوردي نانگاپاربات كه كار بچه هاي همين شهره ديدن كنيد:
ما سه نفر بوديم! Biz üç kişiydik:
بدير هان، نازليجان و من Bedirhan,
Nazlıcan ve ben.
سه
دهان..سه دل ديوانه.. سه گلوله هم قسم! Üç ağız.. üç deli
yürek.. üç yeminli fişek!
ناممان
با بلا نوشته شده بود برسنگ و كوه Adımız belâ diye yazılmıştı
dağlara, taşlara
گناهي
بر گردنمان بود
Boynumuzda
ağır vebal,
و
بر دوشمان تفنگ!
Koynumuzda çapraz tüfek!
دست
هامان بر ماشه بود و گوشهامان تيز El
tetikte, kulak kirişte,
و
پشتهامان نزد خاك به امانت... Ve sırtımız toprağa
emanet...
دست
هاي يخ زده از تلخي شوكران مان را Baldıran
acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi
زير لحاف ستاره ها بر هم مي ماليديم... .Yıldız
yorgan altında birbirimize sarılırdık..
دريا
از ما بسيار دور بود
Deniz çok uzaktaydı
و
تنهايي محسوس...
Ve dokunuyordu yalnızlık...
شب بر درازاي رود صداي شغال ها از
دور Gece,
ırmak boylarında uzak çakal sesleri,
بر
ما، بر نان ما
Yüzümüze, ekmeğimize,
و
بر ترانه هاي ما مي كوبيد و مي گذشت. Türkümüze
çarpar geçerdi.
نازليجان
بر سينه اش گل آويشن مي آويخت
Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan,
آتش
روشن مي كرد و چه دودي راه مي انداخت Tüterdi
buram-buram.
وماپنهاني
مي پاييديمش،دلمان برايش مي سوخت Gizlice ona bakardık,
yüreğimiz göçerdi
گمانم در مزرعه يك چوپان بود كه از
دستمان رفت Belki bir çoban kavalında yitirdik
Nazlıcan'ı
با
دود آتش يكي شد و پرواز كرد Ateş
böcekleriyle bir oldu,
سويي زد و رفت... Kırpışarak
tükendi...
از
او براي ما يك پروانه مرد بر جاي ماند
Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza
همچو يك شهاب، همچو يك نسيم Kurşun
gibi, mayın gibi,
برقي
زد، وزيد و به پايان رسيد...
Tutuşarak tükendi...
آه نازليجان... تو آهوي دشت هاي وحشي
بودي... Oy,
Nazlıcan... vahşi bayırların maralı...
آه
نازليجان...طوفان بر گيسوانت شانه مي كشيد
Oy, Nazlıcan... saçları fırtınayla taralı...
كه
باور مي كرد سفرت به سرزمين ستاره ها را Sen de böyle gider
miydin yıldızlar ülkesine?
آه نازليجان آه...سراپا دردي تا خانه جان Oy, Nazlıcan oy... can evinden yaralı.. .
تو گل ييلاق هاي سرد بود، آه نازليجان...
.Serin
yayla çiçeği, oy Nazlıcan..
مجنون
سراپا هيجان، آه نازليجان... .Deli-dolu
heyecan, oy Nazlıcan..
روي
سينه ام پروانه عشقي Göğsümde
bir sevda kelebeği,
جاني
كه قرباني مرگ كردم، آه نازليجان ...
.Ölüme
sunduğum can, oy Nazlıcan..
چون
ارتشي شكست خورده Artık,
yenilmiş ordular kadar
ويران
بوديم، آواره بوديم... Eziktik,
sahipsizdik..
گذشتيم،
به دشتي رسيديم با دلي هزارتكه.! Geçip
gittik, parka ve yürek paramparça!.
گذشته
اش احساس مرگ
Gerisi ölüm duygusu,
خاطراتش
سكوت وحشت آور..
Gerisi sağır sessizlik..
گذشتيم،
با جاي خالي دهشتناك نازليجان.. Geçip
gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda..
بديرهان در دامنه كوهي از پشت سر گلوله
خورد Bedirhan'ı
bir gedikte sırtından vurdular,
از
چه محاصره هايي جان سالم بدر برده بود..
Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları..
چون
تفنگي كه به آرامي از روي شانه سر مي خورد
Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca,
لرزيد
و و دستانش به طرفين دراز شد.. Titredi
ve iki yana düştü kolları..
مرگ چون آتشي نفرت انگيز Ölüm
bir ısırgan otu gibi
همه
وجودش را فرا گرفت...
Sarmıştı her yanını...
بمانند
يك درخت بريده شده، در روشناي مهتاب.. Devrilmiş
bir ağaçtı, ay ışığında gövdesi..
دراز
كشيد و با قطره اشكي
Uzanıp, bir damla yaş ile
لابلاي
مژگانش محو شد..
Dokundum kirpiklerine..
قلبم فروريخت وقتي صداي نبض اش ديگر نيامد Göğsümü
çatlatırken nabzının tükenmiş sesi
نه اين يك شوخي ست !...او بر مي خيزد
حتما Sanki
bir şakaydı bu!.. birazdan uyanacaktı,
برمي
خيزد و سيگاري آتش خواهد زد... Birazdan
ateşi karıştırıp bir cıgara saracaktı...
او
و مرگ بر راندوويشان خوش قول بودند! آه...
Oysa ölüm, sadık kalmıştı randevusuna, ah...
او
هم مثل نازليجان
O da Nazlıcan gibi,
ديگر
نخواهد بود!..
Bir daha olmayacaktı!..
آه
بديرهان.. شبح شب هاي قيرگون Hey,
Bedirhan.. katran gecelerin heyulası!. .
آه
بديرهان..كابوس كمين كننده هاي نابكار..!
Hey,
Bedirhan.. kancık pusuların belâsı!.
كه
باور مي كرد تو هم فناپذير باشي Sen
de böyle bitecek adam mıydın, konuşsana,
آه
بدير هان آه.. مزارت لانه عقاب هاست اكنون!.. Hey,
Bedirhan hey.. mezarı kartal yuvası!..
گريزپاي
كوه هاي ارغواني، آه بديرهان..! Mor
dağların kaçağı, hey Bedirhan!.
چشمان
آبي ات هميشه شعله ور، آه بديرهان..!
Mavi gözleri şahan, hey Bedirhan!.
چاقوي
براني بودي بر ظلام و سكوت شب Zulamda
bir suskun gece bıçağı,
لكه
خوني روي پيراهن سفيدم، آه بديرهان
Beyaz gömleğimde kan, hey Bedirhan!.
ما سه نفر بوديم... سه لاله جان بر كف... Biz
üç kişiydik.. üç intihar çiçeği..
بديرهان،
نازليجان
Bedirhan, Nazlıcan,
و
من: سوفي!...
Ve
ben: Suphi!...
باشیما گوی لردن یاغان داشلاری سنگ هایی که بر سرم می باریدند را
بیر بیر آیاغیمین آلتینا ییغدیم یک به یک زیر پاهایم گذاشتم
قالدی آشاغی دا گویون قوشلاری بالا رفتم بالاتر از پرندگان آسمان هم
گوی لرین اوجا بیر قاتینا چیخدیم به بالاترین نقاط آسمان رسیدم
گلدی ملک لردن بیر سس بیر صدا صدایی از سوی فرشتگان فرا رسید
تانری سنی سئچدی سنی بیندی خدا تو را انتخاب کرد تو را فهمید
سویله گوناه دولو یئره الوداع به زمین پر گناه بگو الوداع
گل گل بو گوردوگون گوی لر سنیندی بیا، آسمانی که می بینی کنون از آن توست
ایندی یئرده کی لر داش آتیر منه حالا از روی زمین به من سنگ می اندازند
سویورلر دئییرلر دوش گل آشاغی فحش می دهند و می گویند بیا پایین!
ائله بیلیر لرچیخماق آساندی گمان می کنند بالا آمدن کار آسانیست
بئله اوجالارا ظالیم اوشاغی آنهم به این بالا، ای بیچاره ها!
از مجموعه شعر"قوشا بولاق"
چیست؟...
خنک تر از نسیم ...نازنین تر از پرنده ها ...گرم تر از مهتاب
چیست؟...
آری آنکه چشمان چون آهویش با هر نگه دل را می سوزاند...
...آهنگ زیبای «نه اولا؟» (چیست آن؟)از باریش مانچو خواننده فقید و صلح دوستی که سفیر صلح سازمان ملل بود
گوکلردن داها ماوی دنیزلردن داها درین توپراق دان گوزل قوخان ...
نه اولا؟ ...
روزگار دان داها سئوینج ...باشاق لاردان داها... نازلی آی ایشیقیندان ایلیق ...
نه اولا؟...
آهو کیمین گوزلری له باخدیقجا اورک یاخان...
باریش مانچو
خواننده ای که در طول ۵۵ سال زندگی اش محبوبیت زیادی بین مردم جهان کسب کرد. وی در نقاط مختلف جهان به خصوص در کشورهای محروم آفریقا و آسیا به نفع کودکان بی سرپرست و فقرا کنسرت برگزار می کرد.
به همین جهت باریش مانچو از سوی سازمان ملل به عنوان سفیر صلح انتخاب شد.
ويكي پديا در مورد باريش مانچو چه نوشته است
يك آهنگ انگليسي - تركي از باريش مانچو دانلود كنيد.
شعر gül pembe :
تو كه مي خنديدي گل ها مي شكفت گل پنبه
تو كه مي آمدي، بهار مي آمد گل پنبه
دره هاي سبز، تو را فرياد مي كشيد، ما عاشق مي شديم گل پنبه
كوچيدي و رفتي با باران چشم ها يك روز
باور نكرديم گل پنبه
مردم ما بي صدا، مردم ما بي تو
از هم پاشيده شد گل پنبه
اين آخرين ترانه بر لبم گل پنبه
هنوز از تو مي گويد، تو را فرياد مي كشد گل پنبه
كوچيدي و رفتي با باران چشم ها يك روز
باور نكرديم گل پنبه
مردم ما بي صدا، مردم ما بي تو
از هم پاشيده شد گل پنبه
اين آخرين ترانه بر لبم گل پنبه
هنوز از تو مي گويد، تو را فرياد مي كشد گل پنبه
اين آخرين ترانه در چشمم گل پنبه
هنوز از تو مي گويد، تو را فرياد مي كشد گل پنبه
اين آخرين ابر در چشمم گل پنبه
هنوز دنبال توست، در انتظار توست گل پنبه
Sen gülünce güller açar Gülpembe,
Bülbüller seni söyler, biz dinlerdik Gülpembe.
Sen gelince bahar gelir Gülpembe,
Dereler seni çaglar, sevinirdik Gülpembe.
Güz yagmurlariyla bir gün göçtün gittin,
Ìnanamadik Gülpembe.
Bizim iller sessiz, bizim iller sensiz,
Olamadi Gülpembe.
Dudagimda son bir türkü Gülpembe,
Hala hep seni söyler, seni çagirir Gülpembe.
Güz yagmurlariyla bir gün göçtün gittin,
ÌnanamadIk Gülpembe.
Bizim iller sessiz, bizim iller sensiz,
Olamadi Gülpembe.
Dudagimda son bir türkü Gülpembe,
Hala hep seni söyler, seniçagirir Gülpembe.
Gözlerimde son bir bulut, Gülpembe,
Hala hep seni arar, seni bekler Gülpembe.
Dudagimda son bir türkü Gülpembe,
Hala hep seni söyler, seni çagirir Gülpembe.
Gözlerimde son bir bulut, Gülpembe,
Hala hep seni arar, seni bekler Gülpembe
آهنگ "hani benim gençliğim anne" (کجاست کودکی های من مادر) احمد کایا (از اینجا دانلود کنید)
امروز صبح طبق روال هميشه با خواهرم از خونه اومديم بيرون تا اون بره مدرسه ش و من اداره. سر خيابون كه رسيديم ديدم اتوبوسي كه هر روز باهاش تا چهارراه سعدي مي ريم حركت كرد و ما جا مونديم. براي رفتن به نزديك ترين جايي كه بشه اين وقت صبح تاكسي گير آورد 10 دقيقه بايد پياده رفت كه كلي ديرمون مي شد. براي همين هر روز زمان رو تنظيم مي كنم تا به اين اتوبوس برسم. ديدم خواهرم يه آهي كشيد وناراحت شد كه اتوبوس رو ازدست داده.
همونجا بهش گفتم تو زندگي گاهي آمال و آرزو هاي آدم مثل همين اتوبوس جلو چشماي آدم از دست مي ره و تو تنها كاري كه از دستت بر ميآد اينه كه فقط رفتنشونو نگاه كني. البته من فكر مي كنم مي شه موقع نگاه كردن يه لبخندي هم زد و به نقشه B فكر كرد. در همين حين داشتم به اين فكر مي كردم كه چطور زودتر يه تاكسي گير بيارم.
اين اتفاقات صبح باعث شد تا امروز فكرم درگير كاراي اخيرم بشه. اردوي دوم تيم ملي رو از دست دادم بخاطر اينكه به دليل مرخصي هاي بيش از حدم در آستانه اخراج از اداره هستم و گرفتن مرخصي حتي يه روزش جزو كاراي غيرممكن شده. داشتم همه سعي و تلاشمو مي كردم تا حداقل اردوي دوم زنجان رو بتونم برم. يه قول هايي هم از جناب رييس گرفته بودم ولي ديروز تيرخلاص رو زد و گفت نمي تونه بهم مرخصي بده و از اين بابت متاسفه!!!
شدت ناراحتيم در اون لحظه رو نمي تونم توصيف كنم با اينكه به خودم قبولونده بودم كه اگه اردوها رو برم و انتخاب هم بشم نمي تونم برنامه اصلي رو برم و بايد براي گرفتن مرخصي 70-80 روزه قيد كارم رو بزنم ولي باز خيلي دوست داشتم پيش بچه ها بودم و براي اينكه زندگيم هنوز جريان داشته باشه درگير اردوها باشم. چيزي كه منو به چالش مي كشه و به حركت وادار مي كنه. ولي گويا يكي بايد حرفهايي كه صبح براي خواهرم مي گفتم رو بياد و به خودم بگه...
به قول عزيزي من ماشين بنز رو هم دوست دارم ولي خب نمي تونم داشته باشم اين ناراحتي نداره ولي كاش همون عزيز بدونه بنز تو رو نمي دونم ولي اين مورد من خيلي ناراحتي داره حتي نميشه تصور كرد چقدر....
دلم براي كوه تنگه و اين آهنگ «آراز ائلسس» به نام «قارداشيم داغلار»، (برادرم كوهستان) عجيب به دلم مي شينه متن آهنگ رو اين پايين مي ذارم.
Bir zamanlar Səfa sürüb gəzirdim
Onda sənidin mənim qardaşım ...........dağlar
Nə zaman ki yaği duşman gələndə
Haçan haçan yaği duşman gələndə
Səndə çox olurdu savaşım ..................dağlar
Köroğluyam gəzdigimi tapardim
Qayalar başında qalar yatardım
Ağ süfradan əmlik quzu qapardım
Yeyib qurtlarinla ulaşım ......................dağlar
روزگاري با عشق و صفا در تو مي گشتم
آن روزها تنها برادرم تو بودي........................اي كوهستان
زماني كه دشمن بدكين مي آمد
هنگامي كه آن دشمن بدكين مي رسيد
در آغوش توجنگ ها كردم ..........................اي كوهستان
فرزند اين خاكم و هرچه پي اش باشم ازآن من است
از همين است كه شب ها نيز بربلنداي صخره ها مي خوابم
از سفره سفيد لقمه مي گزينم و
همانجا با گرگ هايت زوزه مي كشم......اي كوهستان
براي دانلود اين آهنگ اينجا كليك راست كرده و گزينه save target as را بزنيد.