وقتی مطلب پیش رو می نوشتم فکر می کردم می تونم گزارش لحظه به لحظه بدم ولی به دلیل مشکلات سیاسی و امنیتی که تو استان سین کیانگ چین بوجود اومده بود اینترنت و تماس تلفنی با خارج از کشور رو قطع کرده بودند و نتونستم چیزی بنویسم پریروز برگشتیم و تنها چیزی که می تونم بگم اینه که تونستیم قله رو صعود کنیم و لی این قسمت مهم قضیه نیست قسمت مهم قضیه یاد دوستانی بود که تو این مدت با من بودند این عکس ها رو باید هرچه زودتر اینجا می ذاشتم

دوستانی که به یادشون بودم و هیچ وقت لحظاتی خوشی که باهاشون داشتم رو فراموش نکردم ابولفضل که از همین اردوها شناختمش ولی دوستی خالصانه و رفاقتش منو شیفته خودش کرد و اینکه همیشه فکر می کردم چه خوب بود اگه  تو این برنامه با ما بود

و میثم که از روز اول که کوهنوردی رو شروع کردم خالصانه و خاضعانه به من کمک می کرد با من تمرین می کرد بهم وسیله می داد خلاصه کارهایی می کرد که امروز روز می فهمم کمتر کسی انجامش می ده و اینکه چقدر شایسته حضور تو این برنامه بود ولی نشد...

این پرچم ها رو روز رفتنمون دادم بنویسن هیچکدوم از بچه ها خبر نداشتن حتی تنهایی و بی خبر  بردمشون بالا و می خواستم عکس تکی بگیرم باهاشون ولی وقتی بچه ها  دیدن. خواستن تو عکس باشن...

مطلع شدم تو مدتی که ما نبودیم محمدحسام باقری سنگنورد جوان و بی ادعای زنجانی تونسته تو مسابقات آسیایی قزاقستان دوم بشه و مدال نقره آسیا رو صاحب شه لازم دونستم از همین جا بهش تبریک بگم.

عکس از وبلاگ گروه آرامدلان (http://aramdelan.blogfa.com/)