چند روز گذشته را در شمالغرب دماوند بودیم .

مدت ها بود به یال سرداغ دماوند فکر می کردم. همه مقدمات را چیدیم و زدیم به موج.

برف سنگینی در دشت چمن بن بود روز اول خود را پس از یک برفکوبی سنگین به انتهای دشت و بیخ دماوند رساندیم (به قول نیما در راستای یال سیوله) ارتفاع 3200 متر

روز دوم یال انتهایی را بالا کشیدیم و کمی از کار راهم زخمی کردیم و در 4200 متر چادر زدیم.

شب اما برخلاف آنچه پیش بینی شده بود طوفان شدیدی غافلگیرمان کرد. امید به بهتر شدن هوا باعث شد من و مصطفی حرکت کنیم اما دوساعت بیشتر نتوانستیم چلو برویم. ترس از پرت شدن روی یال باعث شد برگردیم و بقیه روز را با کمک بقیه بچه ها به بیرون آوردن چادرها از زیر برف صرف کنیم.

تلاشی دیگر در اولین فرصت مرا انجا خواهد برد

با تشکر از نیما اسکندری عزیز بابت در اختیار گذاشتن اطلاعات منطقه